Verhaal van Pedro

Verhaal van Pedro

Als tiener raakte Pedro verslaafd aan porno kijken. “Ik ging tijdens de gesprekken met Robert inzien dat ik altijd moeite heb gehad om mij te hechten aan mensen en aan God. Daarom klampte ik mij vast aan porno, dat gaf veiligheid. Ik heb geleerd om zelf over deze dingen na te denken en ze te benoemen. Robert heeft niets voorgekauwd.”

Als tiener raakte Pedro verslaafd aan porno kijken. Toen hij jaren later tot geloof in Jezus kwam, dacht hij: nu wordt alles anders, nu ben ik vrij van mijn verslaving. Maar al snel ontdekte hij dat de strijd toen pas begon. Hieronder vertelt hij zijn verhaal.

Als tiener al verslaafd aan porno kijken

‘Van een vriend kreeg ik als tiener een pornoboekje. Dat was spannend natuurlijk. Ik merkte dat ik porno heel fijn vond, het gaf een geluksgevoel. Ik gebruikte het als verdovend middel. Telkens als ik iets moeilijks meemaakte greep ik er weer naar.

Ik ben geboren in Colombia. Toen ik twintig maanden oud was ben ik geadopteerd en naar Nederland gekomen. Als tiener ging ik op zoek naar mijn wortels en mijn identiteit. Thuis trok ik mij erg terug. Ik voelde mij eenzaam, maar daar praatte ik met niemand over. Ik denk wel dat mijn adoptieouders vermoedens hadden dat ik verslaafd aan porno kijken was, maar erover praten? Nee, dat deed ik zeker niet.

Ieder mens verlangt naar warmte en liefde, iets om de leegte in jezelf mee te vullen. Porno voorzag voor mij in die behoefte. Het was vertrouwd, ik vond het fijn. En, zo dacht ik, ik doe er toch niemand kwaad mee? Ik ben niet zo’n sjanser en niet zo goed met vrouwen, nou, dan maar zo. Op die manier praatte ik het goed voor mijzelf. Ik brak geen meisjesharten. Dat je er jezelf kwaad mee doet, besefte ik niet.

Het geloof hielp niet echt

Ik had een vriend die ik kende uit de coffeeshop. Hij was tot geloof gekomen en vertelde mij vaak over Jezus. Niet prekerig, maar gewoon uit zijn hart. Ik luisterde er graag naar. Op een dag gingen we een stukje rijden richting Haarlem en ik voelde dat het een speciale dag ging worden. We kwamen bij Zandvoort. In de duinen zagen we een groot kruis, een gedenkteken. “Zullen we daarnaartoe gaan?” zei die vriend. “Ja tof,” zei ik, “Laten we dat doen”. We parkeerden de auto en liepen in de richting van het kruis. Bij dat kruis heb ik mijn leven aan Jezus gegeven. Het was zo’n sterke drang in mij, ik kon niet anders.

Ik dacht: nu wordt alles anders, nu is alles opgelost. Ook mijn pornoverslaving. Want Jezus heeft toch alles gedaan en alle schuld betaald? Ik had toen nog geen idee van de strijd die zou volgen. Ik heb mijn collectie porno-dvd’s in één keer weggedaan en ik merkte dat de Geest van God ook in mijn hart muren wilde afbreken.
Ongeveer vijf maanden leefde ik vrij van pornoverslaving. Maar daarna was ik weer verslaafd aan porno kijken.

Eén verkeerde banner en toen was de seksverslaving terug

In het echte leven wilde ik niets meer met vrouwen te maken hebben nadat ik bedrogen was door een meisje waarmee ik een soort van verkering had. Maar die behoefte aan warmte en liefde bleef natuurlijk!
De verslaving aan porno kijken kwam terug toen ik internet kreeg. Op een avond heb ik de fout gemaakt om op een verkeerde banner te klikken. Toen begon die ellende weer. Al snel werd het heel heftig. Uren, hele nachten was ik eraan kwijt. Bijna al mijn geld ging op aan betaalde pornosites. Het is nooit genoeg, je wilt steeds weer iets spannenders. Van pornosites ging het naar webcamseks.

Via een webcam ga je eigenlijk ook een relatie aan. Alleen heel kort en anoniem. Het kost niets, je hebt even een fijn gevoel en dan is het klaar. Hoewel, het kost niets? Je betaalt je er helemaal blauw aan. Soms wel vijfhonderd euro per nacht. Al mijn geld ging eraan op. Eigenlijk is porno gewoon een drug. Het eist alles van je: je tijd, je geld, je leven.

Gevolgen van pornoverslaving en cyberseks

Op mijn werk heb ik geld verduisterd om de sekssites te betalen. Dat ging na een tijd zo wringen, ik moest er iets mee. Op advies van een broeder uit de gemeente heb ik dit opgebiecht aan mijn werkgever. Ze reageerde begripvol, maar moest mij toch ontslaan.

Ik ging bij een praatgroep met andere seksverslaafden. Daar leerde ik om verkeerde patronen te doorzien. Als ik uit mijn werk kwam, ging gelijk de computer aan. Alleen dat knopje van de computer gaf mij al een roesgevoel. Door dat knopje flitsten alle lichten in mijn hoofd aan: we gaan weer! Die groepssessies heb ik niet afgemaakt. Ik dacht dat het wel weer ging.

Via Facebook leerde ik een vrouw kennen maar ik heb de relatie verbroken. En ik greep opnieuw naar porno. Ditmaal trok ik mijzelf helemaal terug: van mijn familie, van de kerk zelfs. Ik deed wat een klein kind zou doen: ik ging in een klein hoekje zitten. Zo van: laat mij maar met rust, laat mij maar hier met mijn verdriet.

Verslaafd zijn aan porno kijken geeft puinhoop

Nooit heb ik tegen God gezegd dat ik niets met Hem te maken wilde hebben. Ik voelde dat Hij mij niet losliet. Dat is het mooie aan God: Hij trekt je niet aan je haren naar buiten, zo van: hup, naar de kerk jij! Hij is zo geduldig! Hij zegt als het ware: “Ik weet niet hoe lang jij dit volhoudt, maar Ik hou het ook heel lang vol. Ik blijf gewoon bij je en Ik wacht op jou.”

Na een paar maanden kon ik gewoon niet meer. Eerst kon ik het voor mijzelf nog goedpraten dat ik thuiszat: ik mag toch wel even alleen treuren om de puinhoop die ik van mijn leven heb gemaakt? Maar al snel wist ik wel: alleen maar thuiszitten dat is ‘m ook niet. Ik nam mij voor om weer eens naar de kerk te gaan. Maar telkens als het zondag was, verzon ik weer een excuus om thuis te blijven. Vorig jaar, een paar weken voor Kerst, raapte ik al mijn moed bij elkaar. Ik ging naar de kerk. Ik werd heel warm onthaald. Onze kerk is niet zo groot en het voelt als een familie. Ze wisten wel van die hele affaire van mij, maar ze waren zo blij dat ze mij weer zagen. Ik voelde mij de verloren zoon die weer thuiskwam.

Robert Beek leerde mij nadenken

Even daarna gaf ik mij op voor een weekend in de Ardennen van christelijke mannenbeweging De Vierde Musketier. Daar moesten we in een bergrivier tegen de stroom in lopen. Sommige mannen hielden elkaar vast. Dat wilde ik niet, ik wilde het zelf doen. Een man stak zijn hand uit naar mij. Mijn eerste reactie was: nee, ik doe het wel alleen. Maar een stem vanbinnen zei: “Pak die hand maar joh.” Zo heb ik een heel eind met die man door de rivier gelopen. Nog steeds wankelend, maar wel samen. Thuis besefte ik dat God ook Zijn hand naar mij uitstrekte. Ik hoef niet alleen te worstelen en te ploeteren. Ik bad: “Heer, ik wil het niet meer op mijn manier doen. Laat het nu maar op Uw manier gebeuren.”

Ik ging op gesprek bij Robert Beek, hij werkte toen bij CHAP. Ik heb er een heel aantal gesprekken gehad. Door die gesprekken heb ik mijzelf echt leren kennen en inzicht gekregen in mijn geloofsleven. Ik ging inzien dat ik altijd moeite heb gehad om mij te hechten: aan andere mensen, aan God. Onbewust heb ik altijd die veiligheid en warmte van mijn eigen moeder uit Colombia gemist. Daarom klampte ik mij vast aan porno, dat gaf veiligheid. Ik heb geleerd om zelf over deze dingen na te denken en ze te benoemen. Robert heeft niets voorgekauwd.

Relatie en Nehemia

Vorig jaar heb ik mij ingeschreven bij een christelijke datingssite. Via die site heb ik een hele lieve vrouw leren kenen. Ze is opgegroeid in een moslimgezin en tot geloof in Jezus gekomen, waarna haar vriend haar verliet. Uit die vorige relatie heeft ze een dochter. Dat paste niet in mijn ideaalbeeld: een vrouw die al een kind had. Maar God leerde mij om mijn eigen beelden steeds meer los te laten en stap voor stap met Hem te zetten. Daar rust zegen op! Ik heb mijn vriendin verteld dat ik verslaafd was aan porno kijken en de schulden die ik heb gemaakt. Ik dacht: gaat ze dit allemaal accepteren? Maar ze maakte geen verwijten en ze vond het knap dat ik zo eerlijk durfde te zijn. Onze relatie is er uiteindelijk alleen maar sterker door geworden.

Een paar maanden geleden ben ik het Bijbelboek Nehemia gaan lezen. Nehemia wordt door God geroepen om de muren van Jeruzalem, het heiligdom, weer op te bouwen. Door dat boek liet God mij zien hoe belangrijk bescherming is. Je moet je hart niet onbeschermd laten. Vroeger had ik zelf muren gebouwd, die muren werden na mijn bekering neergehaald, maar vervolgens lagen ze onbeschermd. Door Nehemia liet God mij zien: je moet de muren om je hart weer opbouwen, maar dat moet je niet zelf doen, maar met Mij!
Door dat boek zijn mijn ogen opengaan voor Israël. Israël speelt in de Bijbel en in Gods plan zo’n belangrijke rol. Over een paar maanden ga ik een reis maken naar Israël. Ik ga er vrijwilligerswerk doen en ook tijd nemen om te bidden. Ik zie uit naar wat God daar mij gaat leren!’

Ben jij ook verslaafd aan porno kijken of aan cyberseks? Maak een afspraak met Robert Beek.

Dit is een bewerking van een artikel dat eerder verscheen in De Oogst, Tot Heil des Volks. Lees ook de andere verhalen van mannen die hun seksverslaving onder ogen hebben gezien.

Recente projecten